مرا مباد که با فخر همنشین باشم
غریبوار بمیرم، اگر چنین باشم
قریه در قریه پریشان شده عطر خبرش
نافۀ چادر گلدار تو با مُشک تَرَش
صدای کیست چنین دلپذیر میآید؟
کدام چشمه به این گرمسیر میآید؟
از غم دوست در این میکده فریاد کشم
دادرس نیست که در هجر رخش داد کشم
