خوشا آنان که چرخیدند در خون
خدا را ناگهان دیدند در خون
آدم در این کرانه دلش جای دیگریست
این خاک، کربلای معلای دیگریست
کنج اتاقم از تب و تاب دعا پر است
دستانم از «کذالک» از «ربنا» پر است
تو همچون غنچههای چیده بودی
که در پرپر شدن خندیده بودی
بهنام او که دل را چارهساز است
به تسبیحش زمین، مُهر نماز است