آه از دمی که در حرم عترت خلیل
برخاست از درای شتر بانگِ الرّحیل
آدم در این کرانه دلش جای دیگریست
این خاک، کربلای معلای دیگریست
کنج اتاقم از تب و تاب دعا پر است
دستانم از «کذالک» از «ربنا» پر است
سلام! ای سلام خدا بر سلامت!
درود! ای کلام الهی، کلامت!
