ما منتظران همیشه مشغول دعا
هستیم شبانه‌روز در ذکر و ثنا
و آتش چنان سوخت بال و پرت را
که حتی ندیدیم خاکسترت را
بر سر درِ آسمانیِ این خانه
دیدم مَلَکی نشسته چون پروانه
این‌گونه که با عشق رفاقت دارد
هر لحظه لیاقت شهادت دارد
هر گاه که یاس خانه را می‌بویم
از شعر نشان مرقدت می‌جویم
تا گل به نسیم راه در می‌آید
از خاک بوی گیاه در می‌آید
