خوشا آنان که چرخیدند در خون
خدا را ناگهان دیدند در خون
یک بار رسید و بار دیگر نرسید
پرواز چنین به بام باور نرسید
اگرچه باغِ پر از لالۀ تو پرپر شد
زمین برای همیشه، شهیدپرور شد
گفته بودی که به دنیا ندهم خاک وطن را
برده‌ام تا بسپارم به دم تیر بدن را
به‌نام او که دل را چاره‌ساز است
به تسبیحش زمین، مُهر نماز است
