روز، روز نیزه و شمشیر بود
ظهر داغ خون و تیغ و تیر بود
از سمت مدینه خبر آورد نسیمی
تا مژده دهد آمده مولود عظیمی
آرامشی به وسعت صحراست مادرم
اصلاً گمان کنم خودِ دریاست مادرم
از باغ میبرند چراغانیات کنند
تا کاج جشنهای زمستانیات کنند
در راه رسیدن به تو گیرم که بمیرم
اصلاً به تو افتاد مسیرم که بمیرم
مستی نه از پیاله نه از خم شروع شد
از جادۀ سهشنبه شب قم شروع شد