عالم همه مبتدا، خبر کرببلاست
انسان، قفس است و بال و پر کرببلاست
رود از جناب دریا فرمان گرفته است
یعنی دوباره راه بیابان گرفته است
وانهادهست به میدان بدنش را این بار
همره خویش نبردهست تنش را این بار
یک پنجره، گلدانِ فراموش شده
یک خاطره، انسانِ فراموش شده