ای کاش که در بند نگاهش باشیم
دلسوختۀ آتش آهش باشیم
یاد تو گرفته قلبها را در بر
ماییم و درود بر تو ای پیغمبر
گر بر سر نفس خود امیری، مردی
ور بر دگری نکته نگیری، مردی
دل گفت مرا علم لَدُنّی هوس است
تعلیمم کن اگر تو را دسترس است
ما گرم نماز با دلی آسوده
او خفته به خاکِ جبهه خونآلوده