ای حرمت قبلۀ مراد قبایل!
وی که بوَد قبله هم به سوی تو مایل
لحظهاى در خود فنا شو تا بقا پيدا كنى
از منيّتها جدا شو تا منا پيدا كنى
اگر خواهی ای دل ببینی خدا را
نظر کن تو آیینۀ حقنما را
ای مشعل دانش از تو روشن
وی باغ صداقت از تو گلشن
گل بر من و جوانى من گریه مىکند
بلبل به همزبانى من گریه مىکند