ای کاش که در بند نگاهش باشیم
دل‌سوختۀ آتش آهش باشیم
غریبِ در وطن، می‌سوخت آن شب
درون خویشتن، می‌سوخت آن شب
ما گرم نماز با دلی آسوده
او خفته به خاکِ جبهه خون‌آلوده
دست من یک لحظه هم از مرقدت کوتاه نیست
هرکسی راهش بیفتد سمت تو گمراه نیست
ای آن‌که غمت وقف دلِ یاران شد
بر سینه نشست و از وفاداران شد
