اراده کن که جهانی به شوق راه بیفتد
به سینۀ همه، آن شور دلبخواه بیفتد
ای غم، تو که هستی؟ از کجا میآیی؟
هر دم به هوای دل ما میآیی
شگفتا راه عشق است این، که مرد جاده میخواهد
حریفی پاکباز و امتحان پسداده میخواهد
از مرز رد شدیم ولی با مصیبتی
با پرچم سیاه به همراه هیأتی
هنگام سپیده بود وقتی میرفت
از عشق چه دیده بود وقتی میرفت؟
بگو چه بود اگر خواب یا خیال نبود؟!
که روح سرکش من در زمان حال نبود
شکست باورت، ای کوه! پشت خنجر را
نشاند در تب شک، غیرت تو باور را
از نو شکفت نرگس چشمانتظاریام
گل کرد خارخار شب بیقراریام