مگر در ساعت رفتن دلم جا مانده بود اینجا؟
که از پی کفشدارانش مرا خواندند زود اینجا
ای غم، تو که هستی؟ از کجا میآیی؟
هر دم به هوای دل ما میآیی
با ظلم بجنگ، حرف مظلوم این است
راهی که حسین کرده معلوم این است
از نو شکفت نرگس چشمانتظاریام
گل کرد خارخار شب بیقراریام
