موسایی و صد جلوه به هر طور کنی
هر جا گذری، حکایت از نور کنی
کجاست زنده‌دلی، کاملی، مسیح‌دمی
که فیض صحبتش از دل بَرَد غبارِ غمی
احساس از هفت آسمان می‌بارد، احساس
بوی گل سرخ است يا بوی گل ياس؟
تو همچون غنچه‌های چیده بودی
که در پرپر شدن خندیده بودی
از جوار عرش سرزد آفتاب دیگری
وا شد از ابوا به روی خلق، باب دیگری...
