ای کاش که در بند نگاهش باشیم
دل‌سوختۀ آتش آهش باشیم
چقدر این روزهای سرد سخت است
و پیدا کردن همدرد سخت است
سپیداران نشانی سرخ دارند
همیشه آرمانی سرخ دارند
ما گرم نماز با دلی آسوده
او خفته به خاکِ جبهه خون‌آلوده
تو همچون غنچه‌های چیده بودی
که در پرپر شدن خندیده بودی
