موسایی و صد جلوه به هر طور کنی
هر جا گذری، حکایت از نور کنی
از سمت مدینه خبر آورد نسیمی
تا مژده دهد آمده مولود عظیمی
احساس از هفت آسمان میبارد، احساس
بوی گل سرخ است يا بوی گل ياس؟
تو همچون غنچههای چیده بودی
که در پرپر شدن خندیده بودی
از جوار عرش سرزد آفتاب دیگری
وا شد از ابوا به روی خلق، باب دیگری...