ای دل سوختگان شمع عزای حرمت
اشک ما وقف تو و کرب‌وبلای حرمت
کسی که عشق بُوَد محو بردباری او
روان به پیکر هستی‌ست لطف جاری او
کمر بر استقامت بسته زینب
که یک‌دم هم ز پا ننشسته زینب
عالم همه مبتدا، خبر کرببلاست
انسان، قفس است و بال و پر کرببلاست
نوای کاروانت را شنیدم
دوباره سوی تو با سر دویدم
یک پنجره، گلدانِ فراموش شده
یک خاطره، انسانِ فراموش شده
بیاور با خودت نور خدا را
تجلی‌های مصباح الهدی را
