شدهست خیره به جاده دو چشم تار مدینه
به پیشوازی تنهاترین سوار مدینه
این اشکهای داغ را ساده نبینید
بَر دادن این باغ را ساده نبینید
پا گرفته در دلم، آتشی پنهان شده
بند بندم آتش و سینه آتشدان شده
و کاش مرد غزلخوان شهر برگردد
به زیر بارش باران شهر برگردد
