شدهست خیره به جاده دو چشم تار مدینه
به پیشوازی تنهاترین سوار مدینه
ما منتظران همیشه مشغول دعا
هستیم شبانهروز در ذکر و ثنا
این اشکهای داغ را ساده نبینید
بَر دادن این باغ را ساده نبینید
و کاش مرد غزلخوان شهر برگردد
به زیر بارش باران شهر برگردد
اینگونه که با عشق رفاقت دارد
هر لحظه لیاقت شهادت دارد