پس از چندین و چندین سال آمد پیکرش تازه
نگاهش از طراوت خیستر، بال و پرش تازه
بد نیست که از سکوت تنپوش کنی
غوغای زمانه را فراموش کنی
ای به چشمت آسمان مهر، تا جان داشتی
ابرهای رحمتت را نذر جانان داشتی
خوشا آنان که چرخیدند در خون
خدا را ناگهان دیدند در خون
باز در پردۀ عشاق صلایی دیگر
میرسد از طرف کربوبلایی دیگر
بهنام او که دل را چارهساز است
به تسبیحش زمین، مُهر نماز است