آواز حزین باد، پیغمبر کیست؟
خورشید، چنین سرخ، روایتگر کیست؟
بوده‌ست پذیرای غمت آغوشم
از نام تو سرشار، لبالب، گوشم
روز، روز نیزه و شمشیر بود
ظهر داغ خون و تیغ و تیر بود
دریاب من، این خستۀ بی‌حاصل را
این از بد و خوب خویشتن غافل را
از هالۀ انتظار، خواهد آمد
بر خورشیدی سوار خواهد آمد
هرچند نفس نمانده تا برگردیم
با این دل منتظر، کجا برگردیم؟
