ای نگاهت امتدادِ سورۀ یاسین شده
با حضورت ماه بهمن، صبح فروردین شده
یاد تو گرفته قلب‌ها را در بر
ماییم و درود بر تو ای پیغمبر
غریبه! آی جانم را ندیدی؟
مه هفت آسمانم را ندیدی؟
هنگام سپیده بود وقتی می‌رفت
از عشق چه دیده بود وقتی می‌رفت؟
این چه خروشی‌ست؟ این چه معمّاست؟
در صدف دل، محشر عظماست
