موسایی و صد جلوه به هر طور کنی
هر جا گذری، حکایت از نور کنی
ای خاک ره تو خطّۀ خاک
پاکی ز تو دیده عالم پاک
احساس از هفت آسمان می‌بارد، احساس
بوی گل سرخ است يا بوی گل ياس؟
از جوار عرش سرزد آفتاب دیگری
وا شد از ابوا به روی خلق، باب دیگری...
دختر فکر بکر من، غنچۀ لب چو وا کند
از نمکین کلامِ خود حقِ نمک ادا کند
