ای دل‌نگران که چشم‌هایت بر در...
شرمنده که امروز به یادت کمتر...
خبر رسید که در بند، جاودان شده‌ای
ز هر کرانه گذشتی و بی‌کران شده‌ای
خاموش ولی غرق ترنّم بودی
در خلسۀ عاشقانه‌ات گُم بودی
مسافری که همیشه سر سفر دارد
برای همسفران حکم یک پدر دارد
با دشمن خویشیم شب و روز به جنگ
او با دم تیغ آمده، ما با دل تنگ
همچون نسیم صبح و سحرگاه می‌رود
هرکس میان صحن حرم راه می‌رود
برخیز که راه رفته را برگردیم
با عشق به آغوش خدا برگردیم
