گفت رنجور دلش از اثر فاصله‌هاست
آن که دلتنگ رسیدن به همه یکدله‌هاست
آدم در این کرانه دلش جای دیگری‌ست
این خاک، کربلای معلای دیگری‌ست
کنج اتاقم از تب و تاب دعا پر است
دستانم از «کذالک» از «ربنا» پر است
می‌رسم خسته می‌رسم غمگین
گرد غربت نشسته بر دوشم
راضی به جدايی از برادر نشده
با چند امان‌نامه کبوتر نشده
