غم داغ تو را با هیچکس دیگر نخواهم گفت
برایت روضه میخوانم ولی از سر نخواهم گفت
بیا باران شو و جاری شو و بردار سدها را
به پیکارِ «نخواهد شد» بیاور «میشود»ها را
میرسم خسته میرسم غمگین
گرد غربت نشسته بر دوشم
اینک زمان، زمان غزلخوانی من است
بیتیست این دو خط که به پیشانی من است