همین که بهتری الحمدلله
جدا از بستری، الحمدلله
این اشک‌ها به پای شما آتشم زدند
شکر خدا برای شما آتشم زدند
مولای ما نمونۀ دیگر نداشته‌ست
اعجاز خلقت است و برابر نداشته‌ست
عصر یک جمعهٔ دلگیر
دلم گفت بگویم بنویسم
منظومهٔ دهر، نامرتب شده بود
هم روز رسیده بود هم شب شده بود
نگاه کودکی‌ات دیده بود قافله را
تمام دلهره‌ها را، تمام فاصله را
خانه‌های آن کسانی می‌خورد در، بیشتر
که به سائل می‌دهند از هرچه بهتر بیشتر
جمعه‌ها طبع من احساس تغزل دارد
ناخودآگاه به سمت تو تمایل دارد
