ما منتظران همیشه مشغول دعا
هستیم شبانهروز در ذکر و ثنا
اذان میافکند یکباره در صحرا طنینش را
و بالا میزند مردی دوباره آستینش را
دری که بین تو و دشمن است خیبر نیست
وگرنه مثل علی هیچکس دلاور نیست
اینگونه که با عشق رفاقت دارد
هر لحظه لیاقت شهادت دارد
هجده بهار رفت زمین شرمسار توست
آری زمین که هستی او وامدار توست
سلام ای بادها سرگشتهٔ زلف پریشانت
درود ای رودها در حسرت لبهای عطشانت
چون دید فراز نی سرش را خورشید
بر خاک تن مطهرّش را خورشید
اگرچه داد به راهِ خدای خود سر را
شکست حنجر او خنجر ستمگر را