برخیز ای برادر و عزم مصاف کن
شمشیر کین جاهلی خود، غلاف کن
انبوه تاول بر تنت سر باز کرده
این هم نشان دیگری از سرفرازی‌ست
دوباره لرزش دست تو بیشتر شده است
تمام روز تو در این اتاق سر شده است
افتاده بود در دل صحرا برادرش
مانند کوه، یکه و تنها، برادرش
سوخت آن‌سان که ندیدند تنش را حتی
گرد خاکستری پیرهنش را حتی
