آه از دمی که در حرم عترت خلیل
برخاست از درای شتر بانگِ الرّحیل
وانهادهست به میدان بدنش را این بار
همره خویش نبردهست تنش را این بار
مسیح، خوانده مرا، وقت امتحان من است
زمان، زمانِ رجزخوانی جوان من است
غم با نگاه خیس تو معنا گرفته
یک موج از اشک تو را دریا گرفته
