به همین زودی از این دشت سپیدار بروید
یا لثارات حسین از لب نیزار بروید
سلمان! تو نیستی و ابوذر نمانده است
عمار نیست، مالک اشتر نمانده است
با خودش میبرد این قافله را سر به کجاها
و به دنبال خودش این همه لشکر به کجاها
لطفی که کرده است خجل بارها مرا
بردهست تا دیار گرفتارها مرا
هر سو شعاع گنبد ماه تمام توست
در کوه و در درخت، شکوه قیام توست
کویر خشک حجاز است و سرزمین مناست
مقام اشک و مناجات و سوز و شور و دعاست
روز عاشوراست
کربلا غوغاست