انبوه تاول بر تنت سر باز کرده
این هم نشان دیگری از سرفرازی‌ست
دوباره لرزش دست تو بیشتر شده است
تمام روز تو در این اتاق سر شده است
این روزها چقدر شبیه ابوذرند
با سال‌های غربت مولا برادرند
دشتی پر از شقایق پرپر هنوز هست
فرق دو نیم گشتۀ حیدر هنوز هست
با گام تو راه عشق، آغاز شود
شب با نفس سپیده دمساز شود
افتاده بود در دل صحرا برادرش
مانند کوه، یکه و تنها، برادرش
زندگی جاری‌ست
در سرود رودها شوق طلب زنده‌ست
