هنگام سپیده بود وقتی می‌رفت
از عشق چه دیده بود وقتی می‌رفت؟
ای رسول خدای را همدم!
در حریم رسالتش مَحرم
ميان غربت دستان مکه سر بر کرد
مُحمّد عربى، مکه را منوّر کرد
همهٔ حیثیت عالم و آدم با توست
در فرات نفسم گام بزن، دم با توست
ای بانویی که زنده شد عصمت به نام تو
پیک خداست حامل عرض سلام تو
