با آنکه دلم شکستۀ رنج و غم است
در راه زیارت تو، ثابت‌قدم است
اوقات شریف ما به تکرار گذشت
مانند همیشه کار از کار گذشت
آنجا كه حرف توست دگر حرف من كجاست؟
در وصل جای صحبت از خویشتن كجاست؟
برگرد ای توسل شب‌زنده‌دارها
پایان بده به گریۀ چشم‌انتظارها
همهٔ حیثیت عالم و آدم با توست
در فرات نفسم گام بزن، دم با توست
