ای کاش که در بند نگاهش باشیم
دل‌سوختۀ آتش آهش باشیم
عالم همه مبتدا، خبر کرببلاست
انسان، قفس است و بال و پر کرببلاست
ما گرم نماز با دلی آسوده
او خفته به خاکِ جبهه خون‌آلوده
یک پنجره، گلدانِ فراموش شده
یک خاطره، انسانِ فراموش شده
همهٔ حیثیت عالم و آدم با توست
در فرات نفسم گام بزن، دم با توست
