ای آینه‌دار پنج معصوم!
در بحر عفاف، دُرّ مکتوم
یکی این‌سان، یکی این‌گونه باید
که شام و کوفه را رسوا نماید
چه رازی از دل پاکت شنیدند؟
درون روح بی‌تابت چه دیدند؟
ای کاش مردم از تو حاجت می‌گرفتند
از حالت چشمت بشارت می‌گرفتند
همهٔ حیثیت عالم و آدم با توست
در فرات نفسم گام بزن، دم با توست
