هنگام سپیده بود وقتی میرفت
از عشق چه دیده بود وقتی میرفت؟
حسین، کشتهٔ دیروز و رهبر روز است
قیام اوست که پیوسته نهضتآموز است
همهٔ حیثیت عالم و آدم با توست
در فرات نفسم گام بزن، دم با توست
دنیاست چو قطرهای و دریا، زهرا
کی فرصت جلوه دارد اینجا زهرا؟
