رها شد دست تو، امّا دل تو...
کنار ساحل دریا، دل تو...
خدا در شورِ بزمش، از عسل پر کرد جامت را
که شیرینتر کند در لحظههای تشنه کامت را
گفته بودی که به دنیا ندهم خاک وطن را
بردهام تا بسپارم به دم تیر بدن را
امام عشق را ماه منیری
وفاداران عالم را امیری
