عید آمده، هر کس پی کار خویش است
می‌نازد اگر غنی و گر درویش است
رها شد دست تو، امّا دل تو...
کنار ساحل دریا، دل تو...
از باغ می‌برند چراغانی‌ات کنند
تا کاج جشن‌های زمستانی‌ات کنند
در راه رسیدن به تو گیرم که بمیرم
اصلاً به تو افتاد مسیرم که بمیرم
مستی نه از پیاله نه از خم شروع شد
از جادۀ سه‌شنبه شب قم شروع شد
امام عشق را ماه منیری
وفاداران عالم را امیری
