بنای دین که با معراج دستان تو کامل شد
به رسم تهنیت‌گویی برایت آیه نازل شد
رها شد دست تو، امّا دل تو...
کنار ساحل دریا، دل تو...
آورده‌ام دو ظرف پر از رنگ، سبز و سرخ
یک رنگ را برای خودت انتخاب کن
مشتاق و دل‌سپرده و ناآرام
زین کرد سوی حادثه مَرکب را
امام عشق را ماه منیری
وفاداران عالم را امیری
افزون ز تصور است شیداییِ من
این حال خوش و غم و شکیبایی من
