رها شد دست تو، امّا دل تو...
کنار ساحل دریا، دل تو...
یک بار رسید و بار دیگر نرسید
پرواز چنین به بام باور نرسید
اگرچه باغِ پر از لالۀ تو پرپر شد
زمین برای همیشه، شهیدپرور شد
قرآن که کلام وحده الا هوست
آرامش جان، شفای دل‌ها، در اوست
امام عشق را ماه منیری
وفاداران عالم را امیری
