ای به چشمت آسمان مهر، تا جان داشتی
ابرهای رحمتت را نذر جانان داشتی
وقتی در خانۀ علی می‌لرزد
دنیا به بهانۀ علی می‌لرزد
رها شد دست تو، امّا دل تو...
کنار ساحل دریا، دل تو...
باز در پردۀ عشاق صلایی دیگر
می‌رسد از طرف کرب‌وبلایی دیگر
امام عشق را ماه منیری
وفاداران عالم را امیری
