مهمون از راه اومده شهر شده آماده
بازم امشب تو حرم غلغله و فریاده
خواهرش بر سینه و بر سر زنان
رفت تا گیرد برادر را عنان
تا از دل ابر تیره بیرون نشوید
چون ماه چراغ راه گردون نشوید
بازآ که غم زمانه از دل برود
خواب از سر روزگار غافل برود
ای رسول خدای را همدم!
در حریم رسالتش مَحرم
ميان غربت دستان مکه سر بر کرد
مُحمّد عربى، مکه را منوّر کرد
حسین، کشتهٔ دیروز و رهبر روز است
قیام اوست که پیوسته نهضتآموز است
هرچند ز غربتت گزند آمده بود
زخمت به روانِ دردمند آمده بود
ای بانویی که زنده شد عصمت به نام تو
پیک خداست حامل عرض سلام تو
دنیاست چو قطرهای و دریا، زهرا
کی فرصت جلوه دارد اینجا زهرا؟