هر زمانی که شهیدی به وطن میآید
گل پرپر شده در خاطر من میآید
باید از فقدان گل خونجوش بود
در فراق یاس مشكیپوش بود
حسین، کشتهٔ دیروز و رهبر روز است
قیام اوست که پیوسته نهضتآموز است
دنیاست چو قطرهای و دریا، زهرا
کی فرصت جلوه دارد اینجا زهرا؟
ازل برای ابد ملک لایزالش بود
چه فرق میکند آخر، که چند سالش بود