غریبِ در وطن، می‌سوخت آن شب
درون خویشتن، می‌سوخت آن شب
از هالۀ انتظار، خواهد آمد
بر خورشیدی سوار خواهد آمد
ای آن‌که غمت وقف دلِ یاران شد
بر سینه نشست و از وفاداران شد
هرچند نفس نمانده تا برگردیم
با این دل منتظر، کجا برگردیم؟
حسین، کشتهٔ دیروز و رهبر روز است
قیام اوست که پیوسته نهضت‌آموز است
دنیاست چو قطره‌ای و دریا، زهرا
کی فرصت جلوه دارد اینجا زهرا؟
