ای لحظه‌به‌لحظه در تماشای همه
دیروزی و امروزی و فردای همه
ای کاش مرا گلایه از بخت نبود
یک لحظه خیالم از خودم تخت نبود
این جاده که بی‌عبور باقی مانده
راهی‌ست که سمت نور باقی مانده
یک دفتر خون، شهادتین آوردند
از خندق و خیبر و حنین آوردند
چشم همه چشمه‌های جوشان به خداست
باران، اثر نگاه دهقان به خداست
جاده و اسب مهیاست بیا تا برویم
کربلا منتظر ماست بیا تا برویم
با هر نفسم به یاد او افتادم
دنیا همه رفت و او نرفت از یادم
