هرچند عیان است ولی وقت بیان است
عشق تو گرانقدرترین عشق جهان است
دنیای کلام تو جهان برکات است
عمریست جهان ریزهخور این کلمات است
سخت است چنان داغ عزیزان به جگرها
کز هیبت آن میشکند کوه، کمرها
افتاده در این راه، سپرهای زیادی
یعنی ره عشق است و خطرهای زیادی
در مطلع شعر تو نچرخانده زبان را
لطف تو گرفت از من بیچاره امان را