ای بنای حرم عدل و امان را بانی
ای ز انوارِ تو، آفاق همه نورانی
رمضان سایۀ مهر از سرِ ما میگیرد
بال رأفت که فروداشت، فرا میگیرد
گرچه سوز همه از آتش هجران تو بود
رمز آزادی توحید به زندان تو بود
کو شب قدر که قرآن به سر از تنگدلی
هی بگویم بِعلیٍّ بِعلیٍّ بِعلی
