سقفی به غیر از آسمان بر سر نداری
تو سایه بر سر داشتی دیگر نداری
در قاب عکست می‌تواند جان بگیرد
این عشق پابرجاست تا تاوان بگیرد
پروانه شد تا شعله‌ور سازد پرش را
پیچید در شوق شهادت باورش را
تو زینت دل‌هایی ای اشک حماسی
از کربلا می‌آیی ای اشک حماسی
باران ندارد ابرهای آسمانش
باران نه اما چشم‌های مهربانش...
این كیست از خورشید، مولا، ماه‌روتر
بی‌تاب‌تر، عاشق‌تر، عبدالله روتر
