آفتابی شدی و چشمانت
آسمان آسمان درخشیدند
در لغت معنی شبح یعنی
سایه‌ای در خیال می‌آید
آه ای شهر دوست‌داشتنی
کوچه پس کوچه‌های عطرآگین
کاروان رفت و اهلِ آبادی
اشک بودند و راه افتادند
دختری ماند مثل گل ز حسین
چهره‌اش داغ باغ نسرین بود
ای رسول خدای را همدم!
در حریم رسالتش مَحرم
من به پابوسی تو آمده‌ام
شهر گلدسته‌های رنگارنگ
نیزه دارت به من یتیمی را
داشت از روی نی نشان می‌داد
گفت: آمد دلم به جان، گفتم
از چه؟ گفت: از غمِ زمان، گفتم
