آفتابی شدی و چشمانت
آسمان آسمان درخشیدند
در لغت معنی شبح یعنی
سایهای در خیال میآید
نوزده سال مثل برق گذشت
نوزده سال از نیامدنت
دختری ماند مثل گل ز حسین
چهرهاش داغ باغ نسرین بود
ای رسول خدای را همدم!
در حریم رسالتش مَحرم
دور تا دور حوض خانهٔ ما
پوکههای گلوله گل دادهست
من به پابوسی تو آمدهام
شهر گلدستههای رنگارنگ
شب آخر هنوز یادم هست
خیمه زد عطر سیب در سنگر
نیزه دارت به من یتیمی را
داشت از روی نی نشان میداد
گفت: آمد دلم به جان، گفتم
از چه؟ گفت: از غمِ زمان، گفتم